Vallen

Het voorjaar zit er dus weer op, nadat Alex Howes gisteren als exact 100^e in Ans kwam. Voor de finish van Liège - Bastogne – Liège welteverstaan, want van een orgie is in deze geen sprake. Uiteraard zijn er renners aan het werk op de Dag van Arbeid in Frankfurt, de financiële hoofdstad van Duitsland, voor de, let op, Rund um den Finanzplatz Eschborn-Frankfurt. Toegegeven, hij scoort hoge ogen in de strijd om de langste koersnaam, maar het is officieus geen onderdeel van het klassieke voorjaar. Die loopt namelijk van de Omloop het Nieuwsblad eind februari tot aan de eerder genoemde La Doyenne, eind april verreden tussen Luik en diens voorstad Ans.

Het was in elk geval niet het voorjaar van Etixx-Quick Step. Ook al hebben ze met wereldkampioen Michal Kwiatkowski de Amstel Gold Race gewonnen en was Mark Cavendish de snelste in Kuurne - Kuurne, het was toch vaker Netnixx-Quick Second. Alsof ze massaal de benen hebben geleend van Greg van Avermaet, want zelfs in overtal konden ze het nooit afmaken. Als twee Quick Steppers vechten om de zege, gaat de derde ermee heen. Zo zou het nieuwe spreekwoord moeten heten. Ja, ze winnen ergens in Zeeland met een clean sweep. Maar die koers telde dus niet mee.

Overigens begon het al in Parijs – Nice met de valpartij van kopman Tom Boonen, die buiten de voorbereiding op Paris – Roubaix niets heeft kunnen betekenen voor zijn ploeg. Sowieso was het wel het voorjaar van de valpartijen. Fabian Cancellara kon het mentaal niet aan dat zijn concurrent van de afgelopen 10 jaar afwezig zou zijn, dus besloot Spartacus maar te doen alsof hij twee rugwervels brak in de E3-Prijs, zodat de Zwitser zich niet hoefde te tonen in het restant van het Vlaamse voorjaar. Hij had er nou eenmaal de kracht niet meer voor, zoals Gerard Joling zou zeggen.

Al was geen Vlaamse koers dit jaar zo erg als Gent – Wevelgem. Het waaide er zo erg dat het renners regende in plaats van water. Het *ahum* eensgezinde peloton besloot massaal de benen stil te houden, behoudens 8 renners. Die gingen wel door, met Remy Roelandts voorop, en een bejaarde Italiaan als winnaar. Wij konden niet achterblijven, dachten ze bij de heuvelspecialisten. Dus ook zij gingen massaal onderuit.

Hun initiator heette Simon Gerrans, die zijn voorbereiding op het Drieluik in rook zag opgaan door een valpartij een paar maanden voor de eigenlijke wedstrijden. De ideale top tien-vulling Bauke Mollema besloot zijn voorbeeld te volgen en ook een paar weken voor de start van deze koersen op zijn snufferd te gaan.

Uiteraard moest er tijdens de eigen wedstrijden ook wat gebeuren, dus er moest een koers zich opofferen. Dat werd La Flèche Wallonne, of beter La Flèche Vallonne, want de Liège - Bastogne – Liège is een monument en de Amstel Gold Race is tenslotte ook een voormalig wereldbekerkoers. Dit keer behoorden Philippe Gilbert, Daniel Martin en Jelle Vanendert tot de slachtoffers. De beste stuurman van het peloton, Chris Froome, deed ook mee met de hype, maar hij was geen kanshebber op een ereplaats.

Waren er dan helemaal geen winnaars? Natuurlijk wel, gekkie! De dikke Duitser Degenkolb won eerst Milaan – San Remo en toen Paris – Roubaix, uiterst unieke combinatie. Zeker gezien Giant-Alpecin, die laatste is privésponsor van Marcel Kittel, in de breedte niet de sterkste klassieke ploeg heeft. Sky en Katusha verdeelden netjes de koek in Vlaanderen. Sky mocht de voorbereidende net-niet koersen winnen, terwijl de Russische ploeg toesloeg in de belangrijkste twee koersen, Gent - Wevelgem (Luca Paolini) en de Ronde van Vlaanderen (Alexander Kristoff).

Nadat Gilberts meesterknecht Ben Hermans het tussendoortje van de Brabantse Pijl mocht winnen, werd Movistar de belangrijkste ploeg in de Limburgse en Waalse heuvels, met een podium in de Gold Race en winst in het Waalse duo. Uiteraard waren het alle drie de keren Alejandro Valverde die hiervoor zorgde. En ook in die laatste twee werd Quick Step uiteraard tweede, zoals het hoort. Alleen niet met kopman Kwiatkowski, maar met de nieuwe Franse Wielergod Julian Allahphilippe. Met zo’n achternaam zit je tenslotte gebakken.